Bien fue de acero y bronce aquel primero
Bien fue de acero y bronce aquel primero de Lope de Vega Soneto 27 Bien fue de acero y bronce aquel primero, que en cuatro tablas confió su vida al mar, a un lienzo y a una cuerda asida, y todo junto al viento lisonjero; ¿Quien no temió del Orïón severo la espada en agua de la mar teñida, el arca doble al Austro, y la ceñida obtusa luna, de nublado fiero? El que fió mil vidas de una lengua de imán tocada, al Ártico mirando, y en líneas treinta y dos, tres mil mudanzas. pero...
Artikulu honen edukiaren %%% ikusten ari zara.
Eskatu zure liburutegirako sarbidea gure baliabide elektronikoak kontsultatzeko.
Abantailak erregistratutako erabiltzailea izateko.
Lanaren eduki guztietarako sarbiderik gabe.
Argitalpen zigilu ospetsuetatik egiaztatutako informazioa soilik.
Egile ospetsuen edukia eta eguneroko eguneraketak.
Partzuergoaren plataforma berriak bilaketa-esperientzia bat eskaintzen du, erabiltzeko erraza eta oso erabilgarria dena. Funtzio bereziak ditu, modu arin eta dinamikoan nabigatzeko eta kontsultak egiteko aukera ematen dutenak..
Convenios especiales: Irakaskuntza Liburutegi publikoak